আজিৰ পৃথিৱীত, যেতিয়া বেছিভাগ সাংবাদিক আৰু এংকৰে ক্ষমতাক তোষামোদ কৰি গৌৰৱান্বিত হোৱা দেখা যায়,সেই সময়ত বিনোদ দুয়া আছিল এনে এগৰাকী সাংবাদিক যিয়ে কেতিয়াও ক্ষমতাৰ সৈতে সংঘৰ্ষ কৰিবলৈ ভয় কৰা নাছিল।দূৰদৰ্শনত এংকৰৰ জৰিয়তে সাংবাদিক জীৱন আৰম্ভ কৰা বিনোদ দুৱা আছিল প্ৰথম ইলেক্ট্ৰনিক মেডিয়াৰ সাংবাদিক।নিৰ্বাচনৰ ফলাফলৰ জীৱন্ত বিশ্লেষণে তেওঁৰ খ্যাতি আকাশলৈ লৈ আহিছিল। বিনোদ দুয়াৰ আছিল নিজা অনন্য শৈলী।চৰকাৰ নিয়ন্ত্ৰিত দূৰদৰ্শনত এজন এংকৰে এজন শক্তিশালী মন্ত্ৰীক তেওঁৰ কাম-কাজৰ ওপৰত আধাৰ কৰি দহ নম্বৰৰ ভিতৰত মাত্ৰ তিনিটা নম্বৰ দিয়ে,সেই কথাটো মন্ত্ৰীজনৰ বাবে লজ্জাজনক বিষয়। কিন্তু বিনোদ দুৱাই এনে কৰিবলৈ সাহস কৰিছিল।সেয়েহে মন্ত্ৰীসকলে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ওচৰত বিনোদ দুৱাৰ বিৰুদ্ধে অভিযোগ কৰিছিল আৰু তেওঁক কাৰ্যসূচীটো বন্ধ কৰিবলৈ হেঁচা দিছিল।কিন্তু তেওঁলোক সফল হোৱা নাছিল।তেওঁ কেতিয়াও এইটো বিষয়ক লৈ চিন্তিত হোৱা নাছিল যে ৰাজনৈতিক শক্তিয়ে তেওঁক কি কৰিব। শাসকীয় দলে তেওঁক ৰাজদ্ৰোহৰ গোচৰত জড়িত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, কিন্তু তেওঁ উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ পৰা যুঁজিছিল আৰু জিকিছিল।তেওঁৰ জয় সংবাদ মাধ্যমৰ বাবে এক সকাহ আছিল।বিনোদ দুৱাৰ আছিল হিন্দী ইংৰাজী ভাষাত সমানেই বুৎপত্তি।তেওঁৰ সাংবাদিকতা তথ্যৰে পৰিপূৰ্ণ আছিল। তেওঁৰ প্ৰশ্নত ইয়াৰ ধাৰণা পোৱা যায়।দেশৰ প্ৰথম হিন্দী সাপ্তাহিক ভিজুৱেল আলোচনী এছেৰ জনপ্ৰিয়তাই ইয়াৰ প্ৰমাণ আছিল। তেওঁ কেৱল এজন এংকৰই নহয়, এই আলোচনীখনৰ প্ৰযোজক-পৰিচালকো আছিল। ইয়াৰ বাবে তেওঁ সমগ্ৰ দেশতে সাংবাদিকৰ এক নেটৱৰ্ক স্থাপন কৰিছিল।দূৰদৰ্শনৰ পৰা হঠাতে ইলেক্ট্ৰনিক মেডিয়া জগতলৈ অহা বিনোদ দুৱাই কোনো ধৰণৰ অসুবিধাৰ সন্মুখীন হোৱা নাছিল।খুব সহজেই তেওঁ ইলেক্ট্ৰনিক মেডিয়াৰ সৈতে সহবাস কৰি প্ৰতিটো পোনপতীয়া সম্প্ৰচাৰত তেওঁ পাৰদৰ্শিতা দেখুৱাবলৈ সক্ষম হৈছিল।তেওঁৰ অনুষ্ঠানৰ দৰ্শক আছিল মিলিয়নৰ ওপৰত।সাংবাদিকতাৰ উপৰিও বিনোদ দুৱাৰ আছিল পঢ়া,খোৱা আৰু গানৰ অনুৰাগী।তেওঁ বহুতো হিন্দী-উৰ্দু সাহিত্য পঢ়িছিল।নতুন সাহিত্যৰ প্ৰতি তেওঁৰ আছিল অপাৰ কৌতূহল।কিতাপ আছিল তেওঁৰ অবিচ্ছেদ্য বন্ধু।সংগীত তেওঁৰ প্ৰথম পছন্দ আছিল। বিশেষকৈ চুফী সংগীত।খোৱাৰ বাবে তেওঁ কোনো ডাঙৰ হোটেল বা ৰেষ্টুৰেণ্টৰ সলনি পদপথৰ সৰু সৰু পৰিষ্কাৰ ধাবাত খাবলৈ ভাল পাইছিল। বিনোদ দুৱা মাটিৰ সৈতে জড়িত এজন ব্যক্তি আছিল। বিভাজনৰ সময়ত তেওঁৰ পৰিয়ালে পাকিস্তানৰ ডেৰা ইছমাইল খানৰ পৰা পলাই আহিছিল।বিভাজনৰ ভুক্তভোগীসকলে সন্মুখীন হ’ব লগা সকলো কষ্ট নিশ্চয় তেওঁৰ পৰিয়ালেও ভুগিছিল।গতিকে তেওঁৰ সেই নম্ৰতা আছিল।এনে সময়ত বিনোদ দুয়াৰ মৃত্যু কেৱল সাংবাদিকতাই নহয়,গণতন্ত্ৰৰ এক বৃহৎ ক্ষতি। তেওঁৰ উপস্থিতিয়ে কেৱল বহুতো সাংবাদিকক অনুপ্ৰাণিত কৰাই নহয়, লগতে গণতন্ত্ৰ আৰু অংশীদাৰী সংস্কৃতিক বচাবলৈ চেষ্টা কৰি থকা যুঁজাৰুসকলকো ক্ষমতাৰ চাপৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ সাহস যোগাইছিল।৪২ বছৰে আপোচহীনতাৰে সাংবাদিকতাৰ জীৱন অতিবাহিত কৰা ১৯৫৬ চনত নতুন দিল্লীত জন্ম গ্ৰহণ কৰা এইগৰাকী বিনোদ দুৱাক আহিব লগা প্ৰজন্মই এইবুলি মনত ৰাখিব যে এনেকুৱা এগৰাকী সাংবাদিকো আছিল।
